Zondagmorgen vertrokken we na een rustige nacht vanuit Villafranca montes de Oca. De haan had ik om half vijf en om half zes wel even gehoord maar de oorpropjes - preventief voor het sonore ronken van Gerard - zorgden voor voldoende demping.
Even nog een ontbijtje in de gezellige bar.
 |
| El Pájaro |
Na weer een paar zoete koeken, ze hangen me nu echt de keel uit, de fiets op om 9.05.
Op weg naar Burgos, 35 km verderop. Daar wilden we rond de middag aankomen en dan een halve rustdag nemen, voor het eerst.
Na 1,5 km zaten we al van 936 meter "onder" in het dorp op 1000 meter. Het was echt aanpoten.
Op 1020 meter hoogte, na 1,8 km, ontdekte Gerard ineens dat hij toch wel een extra inspanning wilde verrichten en keerde om naar beneden: hij was zijn helm vergeten...
Nam toch eens even de hartslag op en die zat , direct na de forse klim, op 150 pm. Na een minuut op 120. Dat zat dus wel goed met de conditie.
Het was bitter koud, een graad of vier en de struiken en bomen hadden nauwelijks bladeren.
De handschoenen gingen weer aan maar ook het winddichte jack over alles.
Gerard arriveerde heel monter na 20 minuten en dus weer de fiets op. Blijkbaar had hij toch geen hoeren gezien want die staan hier regelmatig langs de weg, volgens de inwoners. Hij zou toch niet expres die helm zijn vergeten?
Ik zag veel soorten korstmossen, in allerlei kleuren. De lucht is hier duidelijk niet vervuild.
Na een afwisselend dalen en klimmen kon er echt doorgefietst worden. Snelheden tussen de 27 en 34 km. Burgos lokte en rond 11.30 uur bereikten we de eerste woonwijken.
De kathedraal, een der grootste van Europa, was al van ver af goed te zien en na een half uur stonden we er pal naast.
 |
| Op het plein bij de kathedraal werden spelletjes voor de jeugd gehouden |
Gelijk een hotelletje gezocht: Hotel Pueblo.
Nou, dat werd een avontuur op zich om binnen te komen.
Receptie op de eerste verdieping, kamer op de tweede en de fietsen een voor een rechtop op het achterwiel de lift in naar de 4e verdieping.
Dan nog 15 ijzeren treden opzeulen en daar stonden ze dan, pal naast de verwarmingsketel op zolder.
De kathedraal Sante Maria is echt indrukwekkend. Van alle kanten hebben we het imposante bouwwerk op ons in laten werken.
 |
| Detail van de kathedraal; er waren erg veel openingen in de bouwconstructie wat het gebouw een speels en luchtig karakter gaf. Ook bij de steunbogen. |
 |
| Hier nam ik Gerard de biecht af. Ik zit binnen in de biechtstoel en een non nam nietsvermoedend de foto op mijn verzoek. En toen wegwezen. |
 |
| Interieur kathedraal; je weet gewoon niet wat je allemaal wil vastleggen. Het zijn te veel indrukken. |
 |
| Luguber speelgoed in de kathedraal |
Hallo Frans en Gerard,
BeantwoordenVerwijderenBen juist terug van een week Florence. Lees nu jullie verslag. Ben wel een beetje jaloers. Natuurlijk, soms is het afzien, maar om zo iets uitdagend te ondernemen lijkt me geweldig. 'Mijn' Monique heeft het stuk dat jullie nu fietsen circa 25 jaar geleden gelopen. Mogelijk dat we over 5-6 jaar, als de kinderen van de middelbare school zijn, naar Santiago lopen. Frans, wees voorzichtig: op 1 mei moet je de champagne ontkurken. In ieder geval vanuit Steyl nog heel veel plezier en prima fietsweer toegewenst.
Jos F.