Derde dag, woensdag 8 mei - van St.jean Pied de Port naar Pamplona (78,8 km)

Derde dag: Woensdag 8 mei: vertrek in Saint Jean Pied de Port

Geen tijd gehad voor een nieuwe blog te maken,

Vanmorgen rond 8.45 vertrokken in SJPdPort.
Na 200 m liep de ketting vast tussen kleinste voorblad en frame. Na enig gepeuter met een schroevedraaier die Gerard wel heel snel voor mij te voorschijn toverde, werd de reis voortgezet en het was klimmen geblazen, met 20 kilo aan de fiets incl. drinken.

De grens bij Spanje

Het bleef droog maar het was dreigend. Na het binnenrijden in Spanje,gelijk begroet door een inwoner , Alphonso die een foto van ons maakte.

Om 10 u. fietste ik op 600 m, 10.15 op 700, 11.00 op 1000.

Het was echt pompen geblazen en af en toe dacht ik dat mijn pezen van de zitbeenderen afscheurden.

Onderweg nog even van de prachtige natuur genoten: een gems uit de Pyreneeën.

Om 11.23 uur op 1057 m. (vanaf 100 m beneden).. Effectieve tijd: 2.58 uur en 23 km.Zie de foto waarop je op alle drie de instrumenten de cijfers ziet. Op het GPS-horloge staat dan de teller op 1058 meter. 

De drie registratiesystemen op de top om 11.23 uur.(GPS, Dagteller en Horloge)

En toen viel het er met bakken uit. Je kon nergens schuilen en ben achter een muurtje van het gesloten kapelletje gekropen, wat gegeten en gewacht op Gerard. We hadden nl. afgesproken dat ieder in zijn eigen tempo zou klimmen.

Naar beneden toe kijkend, vol verwondering over de vele haarspeldbochten die je nu heftig bezighouden

Een uur later kwam Gerard totaal verkleumd en kletsnat boven. Heb hem op een muurtje gezet net onder een klein uitsteeksel van het kapelletje.Zat hij net een beetje droog en buiten de ergste wind. Hij had de pech dat hij dat laatste uur de regen erop kreeg terwijl ik hiervan slechts 5 minuten mocht "genieten".

Energiedrank gegeven , wat laten eten en toen gauw 2 km afgedaald naar een Pelgrimsverblijf: de Posada in Roncevalles. Want dat  wist zijn verkleumde hersenschors zich toch nog te herinneren van zijn eerste tocht.

Daar heb ik een stoel aangesleept bij de open haard en na een uur was hij bij.Vooral de nogal voor hem blijkbaar extra opwarmende Canadese schoonheid naast hem zorgde voor een metamorfose… Kopje koffie en thee erbij.

Pelgrimsverblijf El Posada in Roncevalles

Met wat Ieren, Duitsers, Amerikanen en Canadezen gekletst.

Na een omleiding bij Pamplona waar we door de natte klei van een bergverzakking 






















moesten ploeteren, bereikten we ons doel; alle tassen vol met gele tattie, de banden, de schoenen, de velgen. Wat een rotzooi.Toen het opgedroogd was de volgende dag , was het er nauwelijks af te krijgen. Het leek wel Tegelse klei, dubbelhardgebakken gresbuizensmurrie.

Rond 17.00 uur in Pamplona ( Iruna in het Baskisch), ongeveer 50 km verder. En daar was het droog, scheen gedverdemme de zon. Hotelletje gezocht en gevonden:
Hotel Castilli de Gavier, in de Calle San Nicholàs. Want het eerste hotel waar Gerard binnensloop, het fijf sterrenhotel La Perla, was toch iets te duur voor ons: de goedkoopste kamer was er te krijgen voor € 159; en de kamer waar Ernest Hemingway sliep, kostte het dubbele.
Het hotel werd verbouwd en de fietsen konden we op de benedenverdieping tussen de zakken specie , troffels en ander gereedschap parkeren, naast de in aanbouw zijnde bar.
Terrasje en wijntje gepakt in de zon aan het plaza del Castillo, "zonden"overdacht. Het is toch wat, overdag krijg je de regen in je nek tot helemaal naar beneden siepelend (je moet een helm dragen in Spanje en er zitten luchtgaten in de helm...) , mijn sportpetje eronder nog geperst maar het mocht niet baten; de regen dreef er doorheen. Volgende keer toch de capuchon van de regenjas wat bewerken met klitteband om die over de helm te trekken.
En nu, 's avonds als je niet meer hoeft te fietsen en te beulen, wordt het droog.Het terrasje beviel overigens zo goed dat we  buiten hebben gegeten. En erbij twee heerlijke glazen Rioja.
De Spaanse families flaneerden er lustig op los; dat doen ze bijna elke avond hier, de zogenaamde paseo. Ouders zaten met jonge kinderen op bankjes te kletsen en hun kinderen leefden zich uit in hun eigen spel. Het werkte rustgevend.

Geveldetail plein Pamplona

 

Maar de kids amuseerden zicht wel: met voetbal, estafette , andere balspelen. Midden in de stad. Tot wel 20.30 uur toe, ook de jongsten. Er was er een bij die in – voor mij dan – poppenkleren rond dartelde. En donderdag gewoon naar school want Hemelvaartsdag wordt hier niet gevierd.