Woeste wind en striemende regen

Nou, als dat geen heftige voorbereiding is op een tocht met wind en regen op de Camino, dan weet ik het ook niet meer.
Zondag 23 juni 2012 hadden we bij onze Scopias-Atletiekvereniging de 28e editie van de estafettewedstrijd Vaals-Venlo. Acht etappes over 105 km. Al voor de 16e keer deed ik mee.

T-shirt Vaals-Venlo 2012
Ontworpen door ons lid Markus Zellner

Ik had de twijfelachtige eer om de laatste etappe te lopen (rennen dus), van Belfeld naar de KunststofBaan in Venlo.
Dat was na de striemende regen op de etappe waarbij ik de loper per fiets moest begeleiden, totaal verkleumd na die moordende wind en koude regen, een regelrechte penitentie en een volle aflaat dus.
Na de fietstocht werd alle natte zooi achter in de auto uitgetrokken en werd er droog materiaal over het klamme vel getrokken. In die krappe omgeving van de achterbank een opgave waarbij enige lenigheid wel nodig was. Maar het lukte tijdig en bij de start in Belfeld bij de Mariahoeve, er moet blijkbaar toch iets Rooms bij gehaald worden bij wat je allemaal onderneemt, stond ik in droge kleding klaar.
Met koude en stijve bovenbenen, moe van het gehang bij alle wisselpunten, al vanaf half zes op en nu om 17.25 uur er helemaal klaar voor.
Na een soppige veldweg waar je tot aan je enkels wegzakte in de prut , de Maalbekerberg op, geliefkoosd traject voor bergtraining.

Finish Atletiekbaan Scopias

Via het Trappistenveld, alweer wat Rooms, door Egypte zonder pyramides, was het einde in zicht. Vergezeld van mijn twee trouwe fietsbegeleiders die ook al beiden een etappe gelopen hadden en mij mentaal om de meter een oppepper gaven,  bereikten we de finish. 44e plaats van de 58 ploegen, geen geweldige prestatie maar wat een fun en teamgeest. Ondanks dat er zeer veel fout ging, van te laat komen opdraven 's morgens tot de belangrijke GSM vergeten, van een overspannen achillespees bij een van onze vedettes, waardoor de beleidende fietser al na 500 meter het met verve ging overnemen, zijn kruid echter verschoot voor zijn eigenlijke etappe, hierdoor een van onze makkers gedwongen werd twee magistrale etappes te lopen in toptijden - en dat onder erbarmelijke omstandigheden van woeste winden en kille en striemende geselslagen van massieve regenstralen - BEIDE ETAPPES! - , tot een gedwongen sanitaire stop onder het lopen, wat is nat gras dan een uitkomst. En niet te vergeten: een der fietsers (en ook loper) had zijn leesbril vergeten en kon hierdoor de zo mooi gesealde routebeschrijvingen niet goed lezen. Hij (!) stuurde een van onze nietsvermoedende en dappere lopers 4 km de verkeerde kant op. Daar ging onze geschatte eindtijd, los van het feit dat de klassering hierdoor een flink aantal plaatsen naar beneden duikelde.

Uit de eigen Scopiashoreca

En na afloop dan toch beloningen, voor iedereen uiteraard: een prachtig wedstrijdshirt, een heerlijk koele pils en daarbij broodje fricandel.
 Moe en voldaan om 19.30 uur  op de fiets naar huis en tegen half twaalf naar bed.
Wetend dat de hele ploeg van mensen rondom captain Peter van den Bergh mischien nog heel lang heeft opgeruimd, na een lange dag die al om half 7 's morgens in Vaals begon; wetend dat dit hele festijn alleen door hun belangeloze inzet gelukt is. dank je wel allemaal hiervoor!