Deet voor beet, teken en heuveltraining

Vanmorgen hadden we een pittige looptraining. Onze trainer vandaag had een 12% - heuvel in de Tegelse bossen uitgezocht en die "mochten" we 6 keer bestijgen.
Dat allemaal in het kader van krachttraining, de voorbereidingen op de estafettewedstrijd Vaals-Venlo o.a.
En na afloop hadden we alweer vlaai: een der dames had haar auto verkocht en was zo blij dat er iemand ingetrapt was hem te kopen , dat er zelfs een "kruumel"-vlaai tegenaan gegooid werd. Het kon het allemaal wel lijden want het gewicht was zelfs na de vlaai maar 72,4 kilo.
En zo hebben we wel vaker alibi's gevonden om van wat zoetigs te genieten. En de topfitte dames en heren zitten strak in het vel, daar zorgen ze wel voor.

Vaals-Venlo 2012

Zondag 24 juni is het voor de 28e keer alweer zover voor Scopias. En voor de 19e keer loop ik al een etappe bij deze prachtige wegwedstrijd van Vaals naar Venlo. Meestal loop ik de eerste etappe van Vaals (Drielandenpunt) naar Wylre,  15,2 km. Maar nu loop ik de laatste etappe, bijna 10 km maar wel op het heetst van de dag. Je moet je natuurlijk indekken voor tegenvallende prestaties...De finish is op onze atletiekbaan in Venlo.

Toen ik vanmorgen na de looptraining thuiskwam , krabde ik me onwillekeurig even op mijn onderbeen , keek geschrokken en jawel hoor: alweer een teek.
Vanaf de laatste fietstocht afgelopen donderdag in de Peel tot vanmorgen: twee teken.
Vorig jaar 10 en het jaar ervoor 9. Alle dierlijke inbraken heb ik op datum genoteerd. De meeste tussen april en september.
En de afgelopen twee jaar heb ik drie keer wekenlang zeer vreemde koortsen gehad, koude rillingen en kletsnat bezweet wakker worden, pijnlijke gewrichten en hoofd- en nekpijn. Nooit iets gevonden maar op antibiotica reageerde ik gelukkig positief en dat betekent dat er een bacterie in het spel is en geen virus. Want bovenstaande verschijnselen zijn er enkele uit de lijst van de ziekte van Lyme. Maar de indicatoren ervan zijn nooit in mijn bloed gevonden. En toch blijft nog altijd de onzekerheid knagen. Maar goed, de internist heeft me in april dit jaar definitief ontslagen; hij wil me nooit meer zien, gelukkig. Dat zijn nog eens leuke ontslagen.
Het zweet brak me echter toch al uit.
Afgelopen donderdag was ik vergeten me voor de fietstocht met Gerard in te smeren met DEET. Dit middel weert insekten en teken o.a.
Stom maar het flesje staat nu klaar.
En deze keer heb ik hiervan melding gedaan op de Landelijke inventarisatielijst van De Natuurkalender.

Hier worden diverse soorten waarnemingen bijgehouden en ook grafisch weergegeven.
Het is een initiatief van de Universiteit Wageningen in samenwerking o.a. met vroege Vogels van de VARA. In 2001 is men hiermee begonnen.
Deze Natuurkalender is een nationaal educatief/wetenschappelijk waarnemingsprogramma dat zich richt op het in kaart brengen van de effecten van klimaatverandering op de jaarlijks terugkerende verschijnselen in de natuur.

De teek vanmorgen had zich evenals de 1e die ik zaterdag ontdekte ,al flink in mijn opperhuid  ingegraven maar zich nog niet gelaafd aan mijn kostbaar bloed. Haar Draculabuik was nog helemaal grijs gekleurd en nog niet opgezwollen.
Met een flink stuk opperhuid heb ik ze dus met huid en haar geëlimineerd met mijn inmiddels vaste pincet dat twee zeer scherpe bekken bevat.
Want je moet met name ook de monddelen te pakken krijgen en in een ruk eruit trekken, altijd met een lap vel. In die venijnige kaken zitten speekselklieren en hierin kan de  ziekteverwekkende Borreliabacterie zitten, loerend op misdadige inbraken...  Die dus de ziekte van Lyme kan veroorzaken.
Besmetting vindt meestal pas na 24 uur plaats, mits de teek besmet is.
Rond de plek van de infectie kan na 10- 14 dagen een zachtroze ring ontstaan, een slecht teken dus. Maar in 10% van de gevallen zie je niets. Oppassen dus evengoed.

Met zuivere alcohol na de operatie ontsmetten, inclusief het pincet! Dat pincet gaat dus ook mee naar Spanje, daar kun je van op aan. Met de alcohol en dan bedoel ik geen Rioja.

Er zijn ook andere pincetten in de handel, sommige met een lasso eraan, alsof je een wilde stier wilt vangen, andere geheel van kunststof. Dat laatste heb ik eerder gekocht maar was waardeloos. Mijn eigen pincet rukt genadeloos parasiet en vel weg. Niet te kinderachtig aanzetten: diep doordrukken naast mevrouw Dracula  tot je onder haar zit en in één haal knijpen en trekken. Ben onbezoldigd specialist geworden helaas tegen wil en dank.

Het  zijn dus  parasieten: ze voeden zich ten koste van hun gastdame of heer (want ze maken geen onderscheid: vanmorgen had ik het hierover met een van mijn sportmaatjes en zij was dit jaar al door 4 teken bezocht).
Teken horen tot de geleedpotigen en hieronder weer tot de spinnen. Ook de insecten, kreeften en duizendpoten horen tot deze grootste diergroep op aarde. En ook een der de oudste.

De looptraining is op zich ook goed geweest om de bovenbeenspieren te versterken. Dat kan goed van pas komen op de soms lange en steile hellingen in Spanje.

Ben nog even bezig geweest met de treinreis terug naar Zuid-Frankrijk. Want we fietsen niet terug...
Er gaat elke dag een trein van Santiago de Compostela naar Irun, een grensplaats vlak bij de Franse grens. Vertrek 9.25 uur. Aankomst 20.45 uur. En de enkele reis kost maar € 49,90. Spotgoedkoop in vergelijking met Nederlandse prijzen voor die afstand (900 km). En vanaf Irun is het maar een klein stukje tot het Franse plaatsje waar de geparkeerde auto hopelijk op ons wacht.
De fietsen en de meeste bagage laten we vanaf Santiago de Compostela gewoon rechtstreeks naar huis brengen. Het bedrijf Soetens regelt dat perfect.
En hebben wij de handen vrij voor een onbezorgde treinreis.